5 τρόποι για να βελτιώσετε την επικοινωνία με τα παιδιά σας
Η καλή επικοινωνία μεταξύ παιδιού και γονέων είναι πολύ σημαντική για την υγιή ψυχοκοινωνική εξέλιξη του παιδιού. Τα παιδιά νιώθουν αποδοχή και αποκτούν δεξιότητες επικοινωνίας, απαραίτητες για την κοινωνική προσαρμογή τους, μέσα από την επικοινωνία με τους γονείς. Πέρα όμως, από τα οφέλη στο ίδιο το παιδί, η καλή επικοινωνία δημιουργεί ένα ήρεμο οικογενειακό κλίμα, στο οποίο τα μέλη της οικογένειας μπορούν να δημιουργήσουν, να εμπιστευτούν, να προοδεύσουν και να αισθανθούν χαρά. Οικογένειες που έχουν καλή επικοινωνία, έχουν ισχυρούς δεσμούς, μένουν δεμένες στον χρόνο, αφού νιώθουν αποδοχή και ασφάλεια για ό,τι εκφράσουν.
Ως γονείς, μπορείτε να προσπαθήσετε να τηρείτε τους παρακάτω κανόνες για να έχετε καλύτερη επικοινωνία με τα παιδιά σας:
- Να ακούτε το παιδί σας. Όταν του κάνετε κάποια ερώτηση ή όταν έχει αρχίσει να εξιστορεί κάποια εμπειρία του, μην το διακόπτετε για να κατευθύνετε τη συζήτηση εκεί όπου εσείς θέλετε. Αν δεν αφήσετε το παιδί να ολοκληρώσει αυτό που λέει, πιθανώς να χάσετε λεπτομέρειες ή στοιχεία σημαντικά για το τι έγινε ή το πώς αισθάνεται. Για να μην συμβεί κάτι τέτοιο, ακούστε και προσπαθήστε να μην μιλήσετε πριν το παιδί σταματήσει να μιλάει.
- Παρατηρείστε τις εκφράσεις του προσώπου και τη γλώσσα του σώματος του παιδιού σας. Η ακρόαση δεν αφορά μόνο την ακρόαση λέξεων, αλλά και την προσπάθεια να καταλάβουμε τι κρύβεται πίσω από αυτές τις λέξεις. Για παράδειγμα, ο τόνος της φωνής του παιδιού, μπορεί να φανερώσει ενόχληση για κάποιο σχόλιο ή απογοήτευση για μια κατάσταση. Ο τρόπος που κουνάει τα χέρια του, μπορεί να φανερώσει αναστάτωση ή το βλέμμα να φανερώσει στεναχώρια. Θα πρέπει να είστε καλοί παρατηρητές, για να κατανοήσετε τα συναισθήματα του παιδιού σας και να κάνετε έναν ουσιαστικό διάλογο.
- Να αποδέχεστε και τα αρνητικά συναισθήματα. Ο θυμός ή η στεναχώρια, θα πρέπει να αποτελούν μια ευκαιρία για να έρθετε πιο κοντά με το παιδί σας. Δείξτε ότι νοιάζεστε και ότι έχει σημασία για εσάς πώς νιώθει. Πολλοί γονείς για παράδειγμα, δεν ανέχονται τον θυμό εκ μέρους του παιδιού. Θεωρούν ότι το παιδί δεν έχει δικαίωμα να θυμώνει, ιδίως με τους ίδιους. Οφείλει να μην τους αμφισβητεί και να σέβεται ό,τι ακούσει από τους γονείς του. Ο θυμός όμως, πέρα του ότι αποτελεί μια υγιή έκφραση, ιδίως για τους εφήβους, τις περισσότερες φορές προκαλείται από τους ίδιους τους γονείς, σε μια προσπάθεια να επιβληθούν στα παιδιά τους.
- Γίνετε καλό πρότυπο επικοινωνίας οι ίδιοι. Τα παιδιά αντιγράφουν τους τρόπους επικοινωνίας των γονέων από πολύ μικρή ηλικία. Ένας γονέας που διακόπτει συνέχεια το παιδί του όταν μιλάει, δεν του διδάσκει ότι πρέπει να σέβεται τον συνομιλητή του. Ένας γονέας που φωνάζει ή που δείχνει τον εκνευρισμό του, γιατί αυτό που υποστηρίζει δεν γίνεται αποδεκτό, δεν διδάσκει στο παιδί τον σεβασμό απέναντι σε διαφορετικές απόψεις.
- Ενδιαφερθείτε για ό,τι το απασχολεί. Ρωτήστε το παιδί σας πώς πέρασε τη μέρα του. Μιλήστε κι εσείς για τον εαυτό σας. Δείξτε ενδιαφέρον για ό,τι λέει και ρωτήστε το πώς νιώθει. Προσπαθήστε να μην κάνετε κριτική σε αυτά που ακούτε. Το να συζητάτε με το παιδί σας σε ένα κλίμα ηρεμίας και συνεργασίας, δημιουργεί μεταξύ σας μια σχέση εμπιστοσύνης, γεγονός που είναι πολύ σημαντικό όταν προκύπτουν μεγάλα ή δύσκολα ζητήματα.
Βιβλιογραφία
Faber, A., & Mazlish, E. (2012). How to talk so kids will listen and how to listen so kids will talk. New York: Simon and Schuster.
Bayley, R., & Margetts, K. (2011). Exploring emotions: How you can help children to recognise and talk about their feelings. Albert Park: MA Education.
Shaffer, S., & Gordon, L. (2005). Why boys don’t talk – and why it matters: A parent’s survival guide to connecting with your teen. New York: McGraw-Hill.
Shaffer, S., & Gordon, L. (2005). Why girls talk – and what they’re really saying: A parent’s survival guide to connecting with your teen. New York: McGraw-Hill.