Διαπαιδαγωγηση

Πώς θα γίνετε καλύτεροι γονείς ;

Οι βασικές αρχές για να έχετε μια ισορροπημένη σχέση με το παιδί σας


Πολλοί γονείς περιμένουν να ακούσουν πολύπλοκες οδηγίες ώστε να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις στο μεγάλωμα των παιδιών τους. Η αλήθεια είναι όμως, ότι η φιλοσοφία μέσα στην οποία πρέπει να εντάξετε τις όποιες τεχνικές ή ειδικότερες οδηγίες, είναι πολύ απλή.


  1. Εκφράστε την ειλικρινή, απεριόριστη αγάπη που τρέφετε για το παιδί σας καθημερινά. Εκφράστε την λεκτικά, με εκφράσεις αγάπης, με επαίνους και σωματικά, με αγκαλιές και φιλιά. Μη φοβάστε μήπως κακομάθετε το παιδί σας. Τα παιδιά δεν κακομαθαίνουν από την αγάπη, αλλά από την έλλειψη ορίων, την ελλιπή συναισθηματική και ηθική διαπαιδαγώγηση. Μπορώ να θυμηθώ πολλά παιδιά που είχαν προβλήματα, γιατί οι γονείς τους ήταν πολύ απασχολημένοι με τις δικές τους υποθέσεις, αλλά δεν μπορώ να θυμηθώ κάποιο παιδί που να βρέθηκε σε χειρότερη μοίρα, λόγω της αγάπης των γονιών του. Εξαιρέσεις φυσικά και υπάρχουν, αλλά είναι λίγες. Η αγάπη όταν συνοδεύεται από πλήρη αποδοχή του παιδιού, τότε έχει τη δύναμη να χτίσει έναν ισχυρό δεσμό ανάμεσα σε εσάς και το παιδί σας.
  2. Αποδεχτείτε τα παιδιά σας άνευ όρων. Αποδεχτείτε το παιδί σας, που μπορεί να γκρινιάζει, να θυμώνει, να σας ξυπνάει τη νύχτα, να μην είναι τόσο όμορφο ή να μην είναι άριστος μαθητής.Όταν αποδέχεστε το παιδί σας άνευ όρων, όχι γιατί είναι έξυπνο, όμορφο ή υπάκουο, τότε το κάνετε να νιώθει ασφάλεια. Η αίσθηση της ασφάλειας που βιώνει το παιδί, θα το οδηγήσει σε μια ειλικρινή αποδοχή του εαυτού του. Πόσο σημαντικό είναι αυτό; Από αυτό το σημείο ξεκινά η αίσθηση της ταυτότητας και από αυτό το σημείο ξεκινούν όλες οι νευρώσεις που τις κουβαλούν τα άτομα για όλη τη ζωή τους. Να θυμάστε, ότι το παιδί που μεγαλώνει με πολλή αγάπη και σε περιβάλλον αποδοχής, χαρίζει με τη σειρά του απεριόριστη αγάπη στο μέλλον, γιατί δεν την έχει στερηθεί.
  3. Μην συγκρίνετε τα παιδιά σας με άλλα παιδιά. Με αυτόν τον τρόπο δημιουργείται στα παιδιά η αίσθηση ότι δεν είναι αρκετά ικανά να τα καταφέρουν όπως οι άλλοι και μπαίνουν στη διαδικασία του ανταγωνισμού. Η σύγκριση συνήθως βλάπτει την ψυχική υγεία των παιδιών γιατί τους δημιουργεί ανασφάλεια και άγχος.
  4. Να παραδέχεστε τα λάθη σας. Τα λάθη και οι αδυναμίες είναι στοιχεία της ανθρώπινης φύσης. Σίγουρα  κι εσείς έχετε αδυναμίες και ελαττώματα. Αποδεχτείτε αρχικά τον εαυτό σας. Παραδεχτείτε τα τρωτά σας σημεία και προσπαθήστε με τον καλύτερο τρόπο να τα διορθώσετε. Να θυμάστε  ότι γίνεστε παράδειγμα για το παιδί σας. Ζητήστε του συγγνώμη όταν χρειάζεται. Η συγγνώμη είναι λυτρωτική όταν λέγεται με συνείδηση και βοηθά στην επίτευξη αρμονικών οικογενειακών σχέσεων. Γονείς που απαιτούν τη συγγνώμη από τα παιδιά τους, αλλά οι ίδιοι δεν την ξεστομίζουν ή δεν την εννοούν, εμποδίζουν την ειλικρινή σύνδεση με το παιδί τους και βλάπτουν την σχέση τους.
  5. Να σέβεστε τα παιδιά σας. Να τους φέρεστε με ευγένεια όπως και απέναντι σε οποιονδήποτε άλλο άνθρωπο. Αυτό σημαίνει να ακούτε το παιδί σας όταν σας μιλάει, να μην το διακόπτετε, να μην το προσβάλλετε, να σέβεστε την άποψη του, να μην το ντροπιάζετε μπροστά σε άλλους, να μην το διατάζετε και να μην αγνοείτε τις ανάγκες του. Σκεφτείτε πώς θα θέλατε να φέρονται σε εσάς. Μην υποτιμάτε τα παιδιά σας επειδή είναι νεότερα σας. Ο σεβασμός αποτελεί βασική αρχή των αρμονικών σχέσεων.
  6. Να βρίσκεστε δίπλα τους. Αφιερώστε λιγότερο χρόνο στο κινητό σας, στην τηλεόραση ή στις επαγγελματικές σας επιδιώξεις και περισσότερο χρόνο στις ανάγκες του παιδιού σας. Αρκεί λίγος ποιοτικός χρόνος κάθε μέρα. Πέρα από τις βασικές ανάγκες για τροφή, στέγη και ύπνο, τις οποίες σίγουρα θα ικανοποιείτε, σκεφτείτε το παιχνίδι, τη βόλτα με το παιδί σας, την ψυχαγωγία, την μεταξύ σας επικοινωνία.
  7. Ενημερωθείτε για ζητήματα διαπαιδαγώγησης και αναζητήστε βοήθεια όταν χρειάζεται. Σίγουρα η έγκυρη πληροφόρηση θα σας λύσει πολλές απορίες σχετικά με τις ανάγκες των παιδιών και τον τρόπο με τον οποίο κατανοούν τον κόσμο στην εκάστοτε ηλικία. Προσέξτε μόνο, οι πηγές πληροφόρησης να έχουν επιστημονική βαρύτητα και κύρος, για να μην επηρεάσετε άθελα σας αρνητικά την εξέλιξη του παιδιού σας. Με τον ίδιο τρόπο αναζητήστε την βοήθεια ειδικού, όταν αυτό απαιτείται.
Βιβλιογραφία

Cowan CP, Cowan PA. When Partners Become Parents: The Big Life Change for Couples. New York: BasicBooks; 1992.

Umberson D, Pudrovska T, Reczek C. Parenthood, childlessness, and well-being: A life course perspective. Journal of Marriage and Family. 2010;72:612–629.

Steinberg, L. (2001). We know some things: Adolescent–parent relationships in retrospect and prospect. Journal of Research on Adolescence, 11, 1–19. Steinberg, L., & Silk, J. S. (2002). Parenting adolescents. In M. H. Bornstein (Ed.), Handbook of parenting.

Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum Associates. Vuchinich, S. (1987). Starting and stopping spontaneous family conflicts. Journal of Marriage and the Family, 49, 591–601.